ระบบของความมี ศีล
• ผู้ที่มีศีลมาจากเห็นความจริงของสิ่งที่สังขารกันขึ้นเท่านั้น (คือ
เห็นอริยสัจ) มีศีลก็ปรากฏสมาธิ มีสมาธิก็ปรากฏปัญญา ศีล สมาธิปัญญา เป็นเครื่องมือปฏิบัติหน้าที่ (คือ ปฏิบัติความเป็นธรรม)
• ไม่ใช่เอากติกามาบังคับตัวเองแล้วจะให้มี ศีล เป็นไปไม่ได้ เป็นความเห็นที่มิจฉาทิฏฐิ
• ถ้าการใช้ชีวิตของเรายังเศร้าหมองอยู่ ต้องไปรับสิกขาบท 5-8-10-227 นั้นมาเว้นสิ่งที่ทำให้เศร้าหมองให้สะอาดหมดจดเสียก่อน
• ถ้าชีวิตดำเนินมาอย่างที่ปราศจากสิ่งเศร้าหมองแล้วก็ไม่ต้องไปรับสิกขาบท 5-8-10-227 มาเว้น
• ขณะดำเนินชีวิตอยู่สัมผัสกับวัตถุสัมผัสกับคำพูด จงเห็นสิ่งที่ถูกเห็น อย่าเอาความเห็นไปเห็น หรือพูดจงรู้สิ่งที่พูด อย่าพูดสิ่งที่รู้ เวลาคิด จงเอาสิ่งที่เห็นมาคิด อย่าเอาความคิดมาเห็น
• ก็เห็นความจริงของสิ่งที่สังขารกันขึ้น ก็ปรากฏ ศีล>สมาธิ>ปัญญา เป็นเครื่องมือปฏิบัติธรรม ดำเนินไปโดยวิถีทางอริยมรรค อย่างบริสุทธิ์บริบูรณ์ ชีวิตก็ดำเนินไปโดยความสงบสันติสมบูรณ์ นี้ คือ ศีลปะการดำเนินชีวิต ปราศจากทุกข์ ไม่มีเราเกิด ไม่มีเราตาย มีแต่ธรรมชาติล้วนๆดำเนินไป (ตามที่พุทธพจน์กล่าวว่า สุทธิ ธัมมา ปวัตตันติ)
• ความจริงของสิ่งที่สังขารกันขึ้น คือ อริยสัจ
• เห็นอริยสัจอย่างไร คือ เห็นความเป็นธรรมของสิ่งที่สังขารกันขึ้น

จาก สมพร โทร 036 410021 somporn.land@gmil.com